Hodonínsk kasabasında kendi “evi” vardır ve 2018'den beri UNESCO'nun somut olmayan kültürel miras listesinde yer almaktadır.
Blue Print koleksiyonu, Moda, Styling, Medya kursunun üçüncü yılında Tereza Blažková, Viola Gajdošová, Nela Svrčinová ve Natália Turkovičová dörtlüsü tarafından, motifli mavi baskılı kumaştan kendi tasarladığı ve yarattığı bir desenden kapalı bir çalışma olarak oluşturuldu. Çek faunası ve florası. Öğrenciler sadece giysiyi tasarlayıp dikmekle kalmadı, aynı zamanda dikişten önce malzemenin baskısını da yaptılar. Ayrıca koleksiyon doğrudan polisin mavi baskı atölyesiyle işbirliği içinde oluşturuldu.
“Yarışmada başka ilginç yaratımlar da vardı ama bunların liseye ait olduğunu görebiliyordunuz. Elbette bir şeyi iyi dikmek zordur, Strážnice'de bunu vurgulamaya çalışıyoruz. Öğrenciyi yarışmaya katan koleksiyonun sanat direktörü Johaníková Presová, okulumuzda pek çok yerel kadının dikiş eğitimi aldığını ve gömlek yapma geleneğinin de şehirle bağlantılı olduğunu söylüyor.
Kendisinin de yer aldığı jüri, diğer şeylerin yanı sıra dikişin hassasiyetini de övdü. “Diğerleri bile öğrencinin parçaları kendisinin diktiğine inanmadı. Teorik olarak elbette onlara yardım ediyorsunuz, ancak kıyafetleri kendilerinin yaratması gerekiyor, rekabetin de üzerinde durduğu konu da bu” diye belirtiyor.
İki renk çok değil
Ona göre geleneksel mavi baskı tekniği yalnızca iki renkle çalıştığı için oldukça kısıtlayıcı. “Kıyafetlerin bu kadar folklorik görünmemesini istedim. Çünkü ozalit çalışmalar yapanların çiçek desenli, yuvarlak büzgülü eteklerle kaldıklarını hissediyorum. Kötü olduklarını söylemiyorum, genellikle güzeller ama kızların kıyafetleri hem desen hem de kesim açısından modernize etmelerini istedim.” diye açıklıyor ve mavi baskının kesinlikle yerini aldığını ekliyor. çağdaş tarzda.
Böylece her öğrenci pamuklu, keten veya ısırgan otu kumaşlarını kullanarak benzersiz bir yazarın motifini taşıyan bir giysi parçası yarattı. “Koleksiyon kesinlikle en az iki ay sürdü, sadece kumaşı oluşturmak toplamda yaklaşık on sekiz saat sürdü. Ama bence unutulmaz bir deneyim, sabrı bundan öğrendiler, her şeyin hemen olmadığını gördüler” diyor.
Kızlardan biri keten bitkisini damgaladı, hatta bir diğeri klasik bir tahta damga bile yaptı. “Sonra öğrenci bir kumaşa patatesle baskı yaptı, bu da çok ilginçti. Son motif, fırçayla boyanmış bir böcekti.” Johaníková Presová, öğrencilerinin puan aldığı desenleri anlatıyor.
“Örneğin böcekli gömlek için önce kesme kağıdına desen çizdik, ardından kesimin kumaş üzerindeki konumunu karmaşık ve uzun bir şekilde çözdük. Ancak bu dengeyi bulmak buna değdi. Bu bir nevi zanaat ve sanatın birleşimi” diyor.
Ayrıca kremsi beyaz
Aynı zamanda öğrenciler öncelikle kumaş desenini kullanmalarına gerek olmadığını keşfettiler. “Koleksiyona başka bir renk katmaya çalıştık, kremsi beyaz; tamamen mavi baskı olmasa da modele çok yardımcı oluyor” diye açıklıyor.
Ayrıca doğal malzemelerin kullanımına da vurgu yaptı. “Elbette daha pahalı ve işlenmesi daha karmaşık, ancak ortaya çıkan etkinin yeri doldurulamaz. Herhangi bir sentetik malzeme tüm işi alt üst eder. Bana göre polyesterden şimdiye kadar iyi bir şey gelmedi” diye gülüyor. Aynı zamanda lise yıllarında folklordan esinlenerek bir koleksiyon da oluşturdu.
Son zamanlarda Vogue'da yer almasının büyük bir başarı olduğunu düşünüyor. “Ben çok mutluydum ve tabii ki öğrenciler de öyle, özellikle de lisede zaten böyle bir şeyi başardıkları için. Herkes için çok güzel bir noktaydı. Okul yılının sonunda bir mezuniyet töreni düzenliyorlar ve bence kesinlikle ziyaret etmeye değer” diye bitiriyor.
Blue Print koleksiyonu, Moda, Styling, Medya kursunun üçüncü yılında Tereza Blažková, Viola Gajdošová, Nela Svrčinová ve Natália Turkovičová dörtlüsü tarafından, motifli mavi baskılı kumaştan kendi tasarladığı ve yarattığı bir desenden kapalı bir çalışma olarak oluşturuldu. Çek faunası ve florası. Öğrenciler sadece giysiyi tasarlayıp dikmekle kalmadı, aynı zamanda dikişten önce malzemenin baskısını da yaptılar. Ayrıca koleksiyon doğrudan polisin mavi baskı atölyesiyle işbirliği içinde oluşturuldu.
“Yarışmada başka ilginç yaratımlar da vardı ama bunların liseye ait olduğunu görebiliyordunuz. Elbette bir şeyi iyi dikmek zordur, Strážnice'de bunu vurgulamaya çalışıyoruz. Öğrenciyi yarışmaya katan koleksiyonun sanat direktörü Johaníková Presová, okulumuzda pek çok yerel kadının dikiş eğitimi aldığını ve gömlek yapma geleneğinin de şehirle bağlantılı olduğunu söylüyor.
Kendisinin de yer aldığı jüri, diğer şeylerin yanı sıra dikişin hassasiyetini de övdü. “Diğerleri bile öğrencinin parçaları kendisinin diktiğine inanmadı. Teorik olarak elbette onlara yardım ediyorsunuz, ancak kıyafetleri kendilerinin yaratması gerekiyor, rekabetin de üzerinde durduğu konu da bu” diye belirtiyor.
İki renk çok değil
Ona göre geleneksel mavi baskı tekniği yalnızca iki renkle çalıştığı için oldukça kısıtlayıcı. “Kıyafetlerin bu kadar folklorik görünmemesini istedim. Çünkü ozalit çalışmalar yapanların çiçek desenli, yuvarlak büzgülü eteklerle kaldıklarını hissediyorum. Kötü olduklarını söylemiyorum, genellikle güzeller ama kızların kıyafetleri hem desen hem de kesim açısından modernize etmelerini istedim.” diye açıklıyor ve mavi baskının kesinlikle yerini aldığını ekliyor. çağdaş tarzda.
Böylece her öğrenci pamuklu, keten veya ısırgan otu kumaşlarını kullanarak benzersiz bir yazarın motifini taşıyan bir giysi parçası yarattı. “Koleksiyon kesinlikle en az iki ay sürdü, sadece kumaşı oluşturmak toplamda yaklaşık on sekiz saat sürdü. Ama bence unutulmaz bir deneyim, sabrı bundan öğrendiler, her şeyin hemen olmadığını gördüler” diyor.
Kızlardan biri keten bitkisini damgaladı, hatta bir diğeri klasik bir tahta damga bile yaptı. “Sonra öğrenci bir kumaşa patatesle baskı yaptı, bu da çok ilginçti. Son motif, fırçayla boyanmış bir böcekti.” Johaníková Presová, öğrencilerinin puan aldığı desenleri anlatıyor.
“Örneğin böcekli gömlek için önce kesme kağıdına desen çizdik, ardından kesimin kumaş üzerindeki konumunu karmaşık ve uzun bir şekilde çözdük. Ancak bu dengeyi bulmak buna değdi. Bu bir nevi zanaat ve sanatın birleşimi” diyor.
Ayrıca kremsi beyaz
Aynı zamanda öğrenciler öncelikle kumaş desenini kullanmalarına gerek olmadığını keşfettiler. “Koleksiyona başka bir renk katmaya çalıştık, kremsi beyaz; tamamen mavi baskı olmasa da modele çok yardımcı oluyor” diye açıklıyor.
Ayrıca doğal malzemelerin kullanımına da vurgu yaptı. “Elbette daha pahalı ve işlenmesi daha karmaşık, ancak ortaya çıkan etkinin yeri doldurulamaz. Herhangi bir sentetik malzeme tüm işi alt üst eder. Bana göre polyesterden şimdiye kadar iyi bir şey gelmedi” diye gülüyor. Aynı zamanda lise yıllarında folklordan esinlenerek bir koleksiyon da oluşturdu.
Son zamanlarda Vogue'da yer almasının büyük bir başarı olduğunu düşünüyor. “Ben çok mutluydum ve tabii ki öğrenciler de öyle, özellikle de lisede zaten böyle bir şeyi başardıkları için. Herkes için çok güzel bir noktaydı. Okul yılının sonunda bir mezuniyet töreni düzenliyorlar ve bence kesinlikle ziyaret etmeye değer” diye bitiriyor.