Baca üç hafta içinde tamamen kaybolmalıdır. Yıkımı iki aşamada gerçekleşecek. Birincisi, bir vinçten sarkıtılan bir kafesteki uzmanların beton tuğlaları ve diğer bireysel parçaları bir matkapla kademeli olarak çıkardığı tırmanmadır. Tesisin sahibi Jiří Filip, “Baca, çelik takviyeli beton bir yapıdır, dolayısıyla çok zorlu bir iştir” dedi.
Dağcılar, çevredeki nesnelerin üzerinde yükselen kuleyi, yirmi metre kalacak şekilde sökme görevine sahiptir. “Şu ana kadar oldukça iyi gidiyor ama zor bir dönemden geçtik ve biz aşağıya indikçe bu durumun daha da büyüyeceğinden korkuyoruz. O zaman sökme işlemi daha fazla zaman alacaktır” diye tarif etti dağcı Radovan Kotas.
Yükseklik işçilerinden sonra, kıskaçlı bir ekskavatör işi devralır ve kalan kısım sökülür.
Örneğin terkedilmiş sanayi alanlarından patlatıldığı bilinen patlatmalar bu davada değerlendirmelerin en başında göz ardı edildi. Filip, “Ancak bu çok zahmetli ve tehlikeli, ayrıca yakınlarda bir demiryolu hattı da var” diyerek, tüm kiracıları komşu ikonik kırmızı boyalı binadan tahliye etmek zorunda kaldıklarını ekledi. İskele burayı koruyor.
Korumacılara göre Mosilana bacanın yıkılmasıyla önemli bir unsuru kaybedecek, ancak onu kurtarmanın gerçekçi olmadığını da kabul ediyorlar. Yatırımcı, kulenin yanı sıra, genellikle daha değerli nesneler için çıkartmalar oluşturan daha az değerli diğer küçük binaları da yıkabilir. Baca gibi onlar da devam eden hatırlama sürecinden etkilenmezler. “Bölgedeki tüm binalara yıkım tebliğleri veriliyor ancak bu sürecin parçası olanlar için yürürlüğe girmeyecek. Tam tersine bunu küçük çıkartmalar için kullanabiliriz” diye açıkladı Filip.
Binaların bir kısmının kültür anıtı olarak ilan edilmesine Kültür Bakanlığı karar verir. Bu öneri kendisine geçen yıl korumacılar tarafından sunuldu ve Mosilana'nın tarihi ve kentsel değerinin yanı sıra mimari bir öneme de sahip olduğu düşünülüyor. Yatırımcının başlangıçta tüm eski binaları yıkıp yerlerine modern bir yerleşim bölgesi inşa etmek istemesi nedeniyle de bunu yaptılar. Şehir aynı zamanda geniş çaplı yıkım planına da karşı çıktı.
Dağcılar, çevredeki nesnelerin üzerinde yükselen kuleyi, yirmi metre kalacak şekilde sökme görevine sahiptir. “Şu ana kadar oldukça iyi gidiyor ama zor bir dönemden geçtik ve biz aşağıya indikçe bu durumun daha da büyüyeceğinden korkuyoruz. O zaman sökme işlemi daha fazla zaman alacaktır” diye tarif etti dağcı Radovan Kotas.
Yükseklik işçilerinden sonra, kıskaçlı bir ekskavatör işi devralır ve kalan kısım sökülür.
Örneğin terkedilmiş sanayi alanlarından patlatıldığı bilinen patlatmalar bu davada değerlendirmelerin en başında göz ardı edildi. Filip, “Ancak bu çok zahmetli ve tehlikeli, ayrıca yakınlarda bir demiryolu hattı da var” diyerek, tüm kiracıları komşu ikonik kırmızı boyalı binadan tahliye etmek zorunda kaldıklarını ekledi. İskele burayı koruyor.
Korumacılara göre Mosilana bacanın yıkılmasıyla önemli bir unsuru kaybedecek, ancak onu kurtarmanın gerçekçi olmadığını da kabul ediyorlar. Yatırımcı, kulenin yanı sıra, genellikle daha değerli nesneler için çıkartmalar oluşturan daha az değerli diğer küçük binaları da yıkabilir. Baca gibi onlar da devam eden hatırlama sürecinden etkilenmezler. “Bölgedeki tüm binalara yıkım tebliğleri veriliyor ancak bu sürecin parçası olanlar için yürürlüğe girmeyecek. Tam tersine bunu küçük çıkartmalar için kullanabiliriz” diye açıkladı Filip.
Binaların bir kısmının kültür anıtı olarak ilan edilmesine Kültür Bakanlığı karar verir. Bu öneri kendisine geçen yıl korumacılar tarafından sunuldu ve Mosilana'nın tarihi ve kentsel değerinin yanı sıra mimari bir öneme de sahip olduğu düşünülüyor. Yatırımcının başlangıçta tüm eski binaları yıkıp yerlerine modern bir yerleşim bölgesi inşa etmek istemesi nedeniyle de bunu yaptılar. Şehir aynı zamanda geniş çaplı yıkım planına da karşı çıktı.