Antik Roma hariç, o zamana kadar devletler alevlerin imhasını halkın insiyatifine bırakıyordu. Özellikle Brno'da belediye meclis üyesi Alois Herthl'i uyutmadı ve bu nedenle başlangıçta başarısız olsa da ücretli bir itfaiye teşkilatının kurulması için baskı yaptı.
Brno Şehir Müzesi'nden tarihçi Pavel Košťál, “Şehir harcamalarındaki artışla ilgili endişeler nedeniyle meclis üyeleri bu önerileri ertelediler ve bunları ancak Herthl'in önerisini onayladıkları Aralık 1863'te dinlediler” diye anlatıyor.
İlk altı profesyonel itfaiyeci ertesi yılın baharında göreve başladı. Košťál, “Brno'daki ilk profesyonel birliğin merkezi Eski Belediye Binasıydı; burada ilk avluda arabalar, şırıngalar ve diğer ekipmanlar için bir itfaiye deposu, ahırlar ve ekip için kamaralar inşa edildi” diye açıklıyor.
Günümüzün itfaiyecileri için o zamanki koşullar neredeyse hayal bile edilemez. Birinci Cumhuriyet'e kadar atlı teknoloji hakim oldu, sirenler yerine borazancılar araba kullanıyordu ve oksijenli solunum cihazları bir gelecek hayali gibi görünüyordu.
Yangınları bildirme yöntemi de birçok değişikliğe uğradı. Başlangıçta Brno, Eski Belediye Binasının kulesinden bir itfaiye devriyesi tarafından izleniyordu, ancak şehrin büyüyen alanı nedeniyle bu pek etkili olmadı.
Brno'daki Eski Belediye Binası'ndaki orijinal merkezdeki itfaiyecinin yatak odası böyle görünüyordu.
1870 yılında şehir bölgelerini merkeze bağlayan ve aynı zamanda su deposuyla Špilberk'e giden telgraf ağı daha iyi bir sistem ortaya çıkardı. Birinci Cumhuriyet döneminde sokaklarda 120'den fazla dedektör vardı ve bazıları yangının türünü bile ayırt edebiliyordu. İstasyona telefon hattı da kuruldu.
Tam tersine Eski Belediye Binası cemaatin ihtiyaçlarını karşılamaz hale geldi. Komutan Vladimír Adámek'in Lidicka Caddesi'nde yeni bir itfaiye istasyonunun inşası için baskı yapmasının nedeni budur. İtfaiyeciler 1941 yılında buraya taşındığında, gelişmiş Avrupa şehirlerinin deneyimleri göz önünde bulundurularak tasarlanmış, şehrin en modern binasıydı.
Baskın muslukları devre dışı bıraktığında…
Ancak Brno uzun zaman önce Alman işgalcilerin elindeydi. Dillerini resmi iletişime geri döndürdüler, siyasi konuşmaları yasakladılar. Naziler birliğe katıldı ve başkalarının işini zorlaştırdı. Savaş ilerledikçe emirler de sertleşti. Vardiya süresi de uzatıldı ve sonunda tüm ekip üyeleri sürekli olarak istasyonda kaldı. Bu, yeni bir tür kriz olayına, hava saldırılarına neden oldu.
Koro, İkinci Dünya Savaşı öncesinde koruyucu maskelerle performans sergiledi
Bunlar genellikle aşırı koşullardı. Örneğin Kasım 1944'teki Amerikan bombalamasından sonra musluklar kullanılamaz hale geldi ve Tahıl Pazarı'ndaki rezervuar da vuruldu. İtfaiyeciler Ponávka'dan tüm şehir merkezine su taşımak zorunda kaldı. Ve etraflarında saatli bombalar işliyordu.
Aynı zamanda Müttefikler bu bombaları sivil alanlarda kullanmadılar, yanlışlıkla Brno'ya attılar. Filo başlangıçta, bombaların, baskının neden olduğu yangınları söndürdükten sonra işçilerin hızla üretime devam etmesini engellemesi beklenen güney Polonya'daki fabrikalara gidiyordu.
Bir gün enkaz, sonraki ikisini temizle
Ancak plan, hava koşulları nedeniyle suya düştü ve uçaklar, her ihtimale karşı, alternatif hedeflerin yer aldığı zarfları mühürledi. Pilotların bir kısmı içlerinde Brno'yu buldu. Burada da yalnızca üretim veya ulaşım merkezlerine saldırmaları gerekiyordu. Ancak görüş mesafesinin kısıtlı olması nedeniyle sivil bir binaya çarpmadılar. Ve bu da zaman ayarlı bombalarla. Bazıları birkaç dakika içinde patladı, bazıları ise birkaç gün sürdü.
Brno Şehri Müzesi'nden Petr Vachůt'e göre bu tür durumlar itfaiyeciler için son derece tehlikeliydi. Buna rağmen yangınları bir günde kontrol altına almayı başardılar. “Çok özverili çalıştılar, baskınların sonuçlarını hızla ortadan kaldırdılar. Görgü tanıklarının ifadesine göre bu inanılmazdı; bir gün her yerde çok fazla enkaz vardı ve iki gün içinde şehir neredeyse temizlendi” diyor.
Yangınların söndürülmesi ve kurtarma çalışmalarına çevre ilçelerden gönüllü itfaiye ekipleri ve itfaiye ekipleri de katıldı. Sonbahar baskınında 578 kişi öldü ve Amerikalılar savaştan sonra bunun için özür diledi.
Askerler yaklaştıkça bombardımanın şiddeti arttı. 23-25 Nisan 1945 tarihleri arasında aralıksız devam eden hava saldırıları sırasında sadece su şebekeleri ve yangın telgrafı da dahil olmak üzere iletişim hatları tahrip edilmedi, hatta Lidice'deki itfaiye istasyonunun bahçesine iki bomba bile düştü. Ayrıca grubun Alman üyeleri, ilerleyen birliklerden kaçtıkları itfaiye araçlarına da katıldı.
Eski genel merkez bugün hala kullanılıyor
Brno felç oldu. Kurtuluştan sonra postane çalışmadı, demiryolunda sorun vardı, araba yoktu. İnsanların başvurabileceği az sayıdaki yerden biri itfaiye teşkilatının ana binasıydı. İtfaiyeciler, sivillerin ve önemli sevkiyatların Nisan ayı sonunda Prag'a taşınmasını sağlamanın yanı sıra, Slovakya'nın Kösice kentinden başkente giderken Çekoslovak hükümetine de üç gün boyunca ev sahipliği yaptı.
Ekip yavaş yavaş savaşın yol açtığı hasarı onarmayı başardı ve 1950'lerde ve 1960'larda daha fazla istasyon açılmaya başladı. Ancak çok geçmeden sorunlar başka yerlerde de ortaya çıktı. 1975'ten sonra ücret koşulları ve şirketin tutumu o kadar kötüydü ki korolar kendilerini bir personel krizinin içinde buldular. Bazı yıllarda geri kalan itfaiyeciler şehrin güvenliğinin tehlikeye girmemesi için ayda fazladan 5-6 vardiya çalışmak zorunda kalıyordu.
Sosyalizm zamanlarında itfaiye ekipleri bile propagandadan kaçınmazdı.
Neyse ki o zamandan beri durum değişti ve bugün itfaiyecilik mesleğine ciddi bir ilgi var. “Birçok ankette şimdiye kadarki en güvenilir meslek olarak ortaya çıkıyor. Elbette bundan memnuniyet duyuyoruz ve bu da şüphesiz sahadaki meslektaşlarımızın her gün gösterdiği kararlılık ve kararlılıktan kaynaklanmaktadır. İtfaiyeci olmak sadece bir meslek değil, aynı zamanda bir yaşam tarzı ve bir görevdir” diyor Güney Moravya İtfaiye Kurtarma Servisi sözcüsü Jaroslav Mikoška.
Tüm bölgede yaklaşık bin profesyonel itfaiyeci bulunuyor ve bunların 211'i Brno'da beş istasyonda bulunuyor. Bina zaten oldukça eski olmasına rağmen genel merkez Lidicka Caddesi'nde kalıyor. Mikoška, ”Yeni bir istasyonun inşası için proje dokümantasyonu geliştirdik, ne yazık ki şu anda bunun için yeterli para yok” diyor. “Finansman seçenekleri hakkında ulusal itfaiyeci yönetimiyle düzenli olarak iletişim kuruyoruz” diye ekliyor.
Brno Şehir Müzesi'nden tarihçi Pavel Košťál, “Şehir harcamalarındaki artışla ilgili endişeler nedeniyle meclis üyeleri bu önerileri ertelediler ve bunları ancak Herthl'in önerisini onayladıkları Aralık 1863'te dinlediler” diye anlatıyor.
İlk altı profesyonel itfaiyeci ertesi yılın baharında göreve başladı. Košťál, “Brno'daki ilk profesyonel birliğin merkezi Eski Belediye Binasıydı; burada ilk avluda arabalar, şırıngalar ve diğer ekipmanlar için bir itfaiye deposu, ahırlar ve ekip için kamaralar inşa edildi” diye açıklıyor.
Günümüzün itfaiyecileri için o zamanki koşullar neredeyse hayal bile edilemez. Birinci Cumhuriyet'e kadar atlı teknoloji hakim oldu, sirenler yerine borazancılar araba kullanıyordu ve oksijenli solunum cihazları bir gelecek hayali gibi görünüyordu.
Yangınları bildirme yöntemi de birçok değişikliğe uğradı. Başlangıçta Brno, Eski Belediye Binasının kulesinden bir itfaiye devriyesi tarafından izleniyordu, ancak şehrin büyüyen alanı nedeniyle bu pek etkili olmadı.
Brno'daki Eski Belediye Binası'ndaki orijinal merkezdeki itfaiyecinin yatak odası böyle görünüyordu.
1870 yılında şehir bölgelerini merkeze bağlayan ve aynı zamanda su deposuyla Špilberk'e giden telgraf ağı daha iyi bir sistem ortaya çıkardı. Birinci Cumhuriyet döneminde sokaklarda 120'den fazla dedektör vardı ve bazıları yangının türünü bile ayırt edebiliyordu. İstasyona telefon hattı da kuruldu.
Tam tersine Eski Belediye Binası cemaatin ihtiyaçlarını karşılamaz hale geldi. Komutan Vladimír Adámek'in Lidicka Caddesi'nde yeni bir itfaiye istasyonunun inşası için baskı yapmasının nedeni budur. İtfaiyeciler 1941 yılında buraya taşındığında, gelişmiş Avrupa şehirlerinin deneyimleri göz önünde bulundurularak tasarlanmış, şehrin en modern binasıydı.
Baskın muslukları devre dışı bıraktığında…
Ancak Brno uzun zaman önce Alman işgalcilerin elindeydi. Dillerini resmi iletişime geri döndürdüler, siyasi konuşmaları yasakladılar. Naziler birliğe katıldı ve başkalarının işini zorlaştırdı. Savaş ilerledikçe emirler de sertleşti. Vardiya süresi de uzatıldı ve sonunda tüm ekip üyeleri sürekli olarak istasyonda kaldı. Bu, yeni bir tür kriz olayına, hava saldırılarına neden oldu.
Koro, İkinci Dünya Savaşı öncesinde koruyucu maskelerle performans sergiledi
Bunlar genellikle aşırı koşullardı. Örneğin Kasım 1944'teki Amerikan bombalamasından sonra musluklar kullanılamaz hale geldi ve Tahıl Pazarı'ndaki rezervuar da vuruldu. İtfaiyeciler Ponávka'dan tüm şehir merkezine su taşımak zorunda kaldı. Ve etraflarında saatli bombalar işliyordu.
Aynı zamanda Müttefikler bu bombaları sivil alanlarda kullanmadılar, yanlışlıkla Brno'ya attılar. Filo başlangıçta, bombaların, baskının neden olduğu yangınları söndürdükten sonra işçilerin hızla üretime devam etmesini engellemesi beklenen güney Polonya'daki fabrikalara gidiyordu.
Bir gün enkaz, sonraki ikisini temizle
Ancak plan, hava koşulları nedeniyle suya düştü ve uçaklar, her ihtimale karşı, alternatif hedeflerin yer aldığı zarfları mühürledi. Pilotların bir kısmı içlerinde Brno'yu buldu. Burada da yalnızca üretim veya ulaşım merkezlerine saldırmaları gerekiyordu. Ancak görüş mesafesinin kısıtlı olması nedeniyle sivil bir binaya çarpmadılar. Ve bu da zaman ayarlı bombalarla. Bazıları birkaç dakika içinde patladı, bazıları ise birkaç gün sürdü.
Brno Şehri Müzesi'nden Petr Vachůt'e göre bu tür durumlar itfaiyeciler için son derece tehlikeliydi. Buna rağmen yangınları bir günde kontrol altına almayı başardılar. “Çok özverili çalıştılar, baskınların sonuçlarını hızla ortadan kaldırdılar. Görgü tanıklarının ifadesine göre bu inanılmazdı; bir gün her yerde çok fazla enkaz vardı ve iki gün içinde şehir neredeyse temizlendi” diyor.
Yangınların söndürülmesi ve kurtarma çalışmalarına çevre ilçelerden gönüllü itfaiye ekipleri ve itfaiye ekipleri de katıldı. Sonbahar baskınında 578 kişi öldü ve Amerikalılar savaştan sonra bunun için özür diledi.
Askerler yaklaştıkça bombardımanın şiddeti arttı. 23-25 Nisan 1945 tarihleri arasında aralıksız devam eden hava saldırıları sırasında sadece su şebekeleri ve yangın telgrafı da dahil olmak üzere iletişim hatları tahrip edilmedi, hatta Lidice'deki itfaiye istasyonunun bahçesine iki bomba bile düştü. Ayrıca grubun Alman üyeleri, ilerleyen birliklerden kaçtıkları itfaiye araçlarına da katıldı.
Eski genel merkez bugün hala kullanılıyor
Brno felç oldu. Kurtuluştan sonra postane çalışmadı, demiryolunda sorun vardı, araba yoktu. İnsanların başvurabileceği az sayıdaki yerden biri itfaiye teşkilatının ana binasıydı. İtfaiyeciler, sivillerin ve önemli sevkiyatların Nisan ayı sonunda Prag'a taşınmasını sağlamanın yanı sıra, Slovakya'nın Kösice kentinden başkente giderken Çekoslovak hükümetine de üç gün boyunca ev sahipliği yaptı.
Ekip yavaş yavaş savaşın yol açtığı hasarı onarmayı başardı ve 1950'lerde ve 1960'larda daha fazla istasyon açılmaya başladı. Ancak çok geçmeden sorunlar başka yerlerde de ortaya çıktı. 1975'ten sonra ücret koşulları ve şirketin tutumu o kadar kötüydü ki korolar kendilerini bir personel krizinin içinde buldular. Bazı yıllarda geri kalan itfaiyeciler şehrin güvenliğinin tehlikeye girmemesi için ayda fazladan 5-6 vardiya çalışmak zorunda kalıyordu.
Sosyalizm zamanlarında itfaiye ekipleri bile propagandadan kaçınmazdı.
Neyse ki o zamandan beri durum değişti ve bugün itfaiyecilik mesleğine ciddi bir ilgi var. “Birçok ankette şimdiye kadarki en güvenilir meslek olarak ortaya çıkıyor. Elbette bundan memnuniyet duyuyoruz ve bu da şüphesiz sahadaki meslektaşlarımızın her gün gösterdiği kararlılık ve kararlılıktan kaynaklanmaktadır. İtfaiyeci olmak sadece bir meslek değil, aynı zamanda bir yaşam tarzı ve bir görevdir” diyor Güney Moravya İtfaiye Kurtarma Servisi sözcüsü Jaroslav Mikoška.
Tüm bölgede yaklaşık bin profesyonel itfaiyeci bulunuyor ve bunların 211'i Brno'da beş istasyonda bulunuyor. Bina zaten oldukça eski olmasına rağmen genel merkez Lidicka Caddesi'nde kalıyor. Mikoška, ”Yeni bir istasyonun inşası için proje dokümantasyonu geliştirdik, ne yazık ki şu anda bunun için yeterli para yok” diyor. “Finansman seçenekleri hakkında ulusal itfaiyeci yönetimiyle düzenli olarak iletişim kuruyoruz” diye ekliyor.
Brno itfaiyecilerinin Hantec'i
|